LOGIN

خدای متعال در کمال رأفت و عطوفت تمام اسباب هدايت بشر را فراهم کرده و به همين منظور کشتی نجات حضرت ابا عبدالله الحسين علیه السلام و چراغ فروزان هدايت آن‌ حضرت را به بندگانش ارزانی داشته است.

خدای منان با افروختن شعلۀ هدايت حسينی در دل‌های بشر، اين لطف را کامل نمود؛ آنجا که رسول خدا رسول الله صلی الله وآله فرمود: «إن لقتل الحسين حرارةً في قلوب المؤمنين لا تبرد ابداً؛ به يقين به دليل شهادت و مظلوميت امام حسين علیه السلام حرارتی بر دل مؤمنان نهاده شده است که هرگز به سردی نگرايد».

بدين‌ وسيله خدای عالميان راه رستگاری و هدايت را به روی هر حقيقت‌ طلبی گسترانده است که با تمسک به شعلۀ هدايت حسينی، از اين لطف بی‌بهره نماند. خدای متعال در دستگاه آفرينش، بر کشتی نجات حسينی و شعائر آن‌ حضرت برای هدايت بندگانش تأکيد ويژه‌ ای دارد و همگان را به تعظيم شعائر حضرت سيدالشهدا علیه السلام فرا می‌ خواند.

در زيارت امام حسين علیه السلام که ابن قولويه قمی در کتاب گرانسنگ «کامل الزيارات» آورده است، امام صادق علیه السلام خطاب به جدّ بزرگوار خود حضرت سيدالشهدا علیه السلام می‌فرمايد: «وضمَّن الارض ومن عليها دمك وثارك؛ و [خدای توانا] زمين و خاکيان را ضامن خون و خونخواهی تو قرار داده است».

می‌توان به اطمينان گفت در دعاها و زيارت‌های روايت شده از اهل بيت علهیم السلام برای ديگر معصومان عبارتی اين‌چنين نيامده و آن‌گونه است که علما، از جمله علامه مجلسی در تفسير آن متحيّر مانده‌ اند.

آری تمام هستی از جن و انس و همه مخلوقات و موجودات، حتی آن انگشتری که از نقره و عقيق ساخته شده و به دست يکايک ما قرار می‌گيرد، در اين قضيه مسئول و مأمورند. بنابراين تعظيم و ترويج شعائر حسينی، به منظور هدايت خود و جهانيان، مسئوليتی است که خدای متعال ما را ضامن آن قرار داده است که بايد در اين راه با بهره‌ گيری از رهنمودها و ارشادهای فقيهان و عالمان حسينی به بهترين وجه به وظيفۀ خود جامۀ عمل بپوشانيم.

مقدمه 5

1) مسئوليت ما در قبال حضرت سيدالشهدا عليه السلام 8

2) تشکیک در عزادارى 11

3) فرهنگ عظيم عاشورايی 12

4) محدود نمودن شعائر! 14

5) وجوب کفايی احيای امر اهل بيت عليهم السلام 15

6) عرصۀ آزمون الهى 16

7) 1200 شبکه ماهواره‌ ای شيعی 18

8) ضرورت نشر فرهنگ حسينی 21

9) راويان دين‌ستيز 24

10) مهجوريت اسلام اصيل 26

11) رسانه و حمايت دو پشتوانه شعائر حسينی 27

12) تحمل مصائب در راه شعائر حسينی 30