در 28 صفر سال يازدهم قمرى فاجعه بزرگ شهادت پيغمبر اسلام صلی الله علیه وآله واقع شد.[1] البته بنابر قولى اين روز با شهادت جانگداز سبط اكبر حضرت امام حسن مجتبى عليه السلام نيز مصادف است.

مصيبت شهادت پيغمبر اسلام مصيبت بسيار بزرگى است؛ زيرا مصيبت درگذشت هركس به اندازه شخصيت و مقام اوست. در ميان تمام آفريده‏ هاى گذشته و آينده هيچ شخصيتى مانند رسول خدا صلی الله عليه وآله نيست و هیچ ‏كس به مقام بی همتاى ايشان نمی رسد.

همان‏طور كه ايشان گوهر يكدانه و بی ‏همتاى آفرينش است، فاجعه درگذشت ايشان نيز همانند شخصيت ايشان بی ‏نظير و استثنايى است.

تنها پيشوايان معصوم عليهم السلام وجود مبارک رسول خدا صلی الله عليه وآله را به درستى می ‏شناسند. ما هرچند بكوشيم و مطالعه كنيم چندان به شناخت حقيقت آن جناب راه نمی بريم و هریک به‏ قدر درک و معلوماتمان می توانيم از شخصيت ايشان برداشت كنيم. از همين‏ رو بزرگى فاجعه شهادت رسول خدا صلی الله عليه وآله را فقط پيشوايان ما درک می كنند و فهم و درک ما از عظمت اين فاجعه اندک و ناتوان است.

تمام تصورات ما نسبت به عظمت اين واقعه و حقيقت آن پندارى بيش نيست.

[1].  اين گفتار در 28 صفر 1427 ق در اجتماع سوگواران مناطق گوناگونى از كشور ايراد شد.

شهادت رسول خدا صلی الله علیه وآله مصیبتی بزرگ 7

از بين رفتن حرمت‏ ها 9

تأمل در گفتار حضرت زهرا سلام الله علیها 11

جايگاه اجتماعی پيغمبر صلی الله علیه وآله 13

از بين رفتن حرمت رسول خدا صلی الله علیه وآله 16

سياه ‏ترين روز تاريخ 18

حرمت شناسی و وفادارى نسبت به رسول خدا صلی الله علیه وآله 22

سفارش به بانوان 24

سفارش به آقايان 27

جوانان 29