آيت الله العظمي سيد صادق شيرازي دام ظله در گردهمايي بزرگ مبلغان اصفهان ونقاط ديگري از کشور که ديشب (12 دي ماه 1386) در شهر مقدس قم انجام شد بيانات مهمي ايراد داشتند.

ايشان در ابتدا با اشاره به نزديکي ماه محرم الحرام، اين ماه را آزمون مهمي براي همگان وبه ويژه اهل علم دانستند وفرمودند: وظيفه مبلغان در همه حال وبه ويژه در اين ماه بسيار سنگين است. وظيفه عالمان نيز به قدري سنگين است که درباره آنان گفته اند: اگر راه صلاح ودرستي بپويند تمام عالَم به صلاح ودرستي خواهد آمد واگر خطا کنند تمام عالَم راه خطا خواهد پيمود. در روايت آمده است که رسول گرامي اسلام صلي الله عليه وآله فرمودند: «صِنفانِ مِن أُمَتي إِذا صَلَحا صَلَحَت أُمَتي وَإِذا فَسَدا فَسَدَت أُمَتي. قيلَ يا رَسولَ اللهِ وَمَن هُما؟ قالَ: الفُقَهاء وَالأُمَراء؛(1) دو گروه از امت من هستند که اگر صالح باشند تمام امت به صلاح مي آيند واگر دچار تباهي شوند همه امت را به تباهي خواهند کشيد. از حضرت سؤال شد اين دو گروه کدامند؟ فرمودند: فقها وپادشاهان».

معظم له در ادامه طلاب وفضلا را به تأمل هرچه بيشتر در روايات معصومين درباره سيدالشهدا عليه السلام فرا خواندند وفرمودند: در صحيحه حسن بن عطيه به نقل از امام صادق عليه السلام زيارتي نقل شده که در آن آمده است: «لعن الله امة خذلتک ولعن الله أمة خذلت عنک؛(2) نفرين خدا بر امتي که از ياري تو سر باز زدند ونفرين خدا بر امتي که ديگران را نيز به ترک نصرت تو فرا خواندند».

روشن است که «خذلتک» با تعبير «خذلت عنک» تفاوت دارد. مرحوم علامه مجلسي رحمةالله عليه در بحارالانوار درباره تفاوت لغوي اين دو فرموده اند: خذلان به معني ترک نصرت مظلوم است. در حالي که «خذلت عنک» به معناي خودداري از کمک به ياران مظلوم ودعوت آنان به ترک ياري است. توجه داشته باشيم که «خذلت عنک» ناظر به نکته ظريفي است وچه بسا شخص به صورت غير عمدي مرتکب آن شود. مثلاً به صورت ناخواسته موجب هراس عزادار سيدالشهدا گردد اين امر مصداق «خذل عنک» است ومرتکب آن مشمول لعن حضرت صادق خواهد بود. «خذلت عنک» مراتب متعددي دارد واز جمله آزار وتهدد وارعاب تا سبک شمردن ومسخره کردن عزاداران را شامل مي شوند. همه اينها دنيا وآخرت شخص را تباه، آسايش وي را سلب وموجب نزول بلا مي شود. چه بسا يک کلمه منفي عليه عزاداران حضرت سيدالشهدا موجب بروز گرفتاري هايي براي شخص شود که جز خودش کسي خبر نداشته باشد. بي شک ظلم به سيدالشهدا ودستگاه آن حضرت نزد باري تعالي ـ که حتي يک ذره ظلم را نيز مورد حسابرسي قرار مي دهد ـ مغفول نخواهد ماند.

آورده اند که روزي عبدالله بن رباح قاضي از شخصي درباره علت نابينايي اش سؤال کرد. وي در پاسخ گفت: من در کربلا حاضر بودم ولي نبرد نکردم. يک شب در خواب مرد ترسناکي را ديدم که به من گفت: رسول خدا صلي الله عليه وآله تو را فرا مي خواند. به او گفتم: من تاب ديدن پيغمبر را ندارم. اما آن مرد مرا کشيد ونزد رسول الله برد. ديدم آن حضرت اندوهگين است ودر دستش سلاحي، ودر برابرش سفره اي چرمي قرار داشت وملکي با شمشيري آتشين ايستاده بود که گردن مردمان را با آن مي زد وبر اثر آن آتش مي گرفتند ومي سوختند، سپس زنده مي شدند ودوباره آنان را مي سوزاندند. گفتم: درود خدا بر تو اي رسول الله، به خدا قسم که من نه شمشير زدم، نه نيزه اي به دست گرفتم، ونه تيري پرتاب کردم. رسول خدا صلي الله عليه وآله فرمودند: آيا موجب افزايش سياهي لشکر دشمن نشدي؟ سپس از طشت پر خوني که در برابرشان بود مقداري خون برداشتند وبر چشمانم ماليدند. در آن هنگام چشمانم آتش گرفت واز خواب پريدم. وقتي از خواب بيدار شدم ديدم نابيا شده ام.(3)

آيت الله العظمي شيرازي در بخش ديگري از سخنانشان درباره اهميت احکام الهي فرمودند: احکام خدا اهميت والايي دارد. رسول خدا، مولاي متقيان، حضرت صديقه کبري، امام حسن مجتبي وحضرت سيدالشهدا عليهم السلام همگي براي اقامه احکام الله جان عزيزشان را فدا کردند وبر حسب روايات، وجود مبارک حضرت ولي عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف نيز جان مبارکشان را بر سر همين راه واقامه احکام الهي فدا خواهند کرد. از اين رو شايسته است که فتوا دادن واظهار نظر در شعائر حسيني را به فقها ومراجع تقليد واگذاريم که از هر شخص ديگر به اين کار خبره تر هستند. اگر درباره يکي از انواع عزاداري ها از ما سؤالي شد اگر به نحو مثبت برخورد نکرديم دست کم منفي برخورد نکنيم.

ايشان همچنين فرمودند: هدف سيدالشهدا ـ بر حسب روايات ـ نجات دادن مردم از گمراهي وشک وتيرگي است. ايشان در عين اختيار خود را فدا کردند تا مردمان هدايت شوند. بکوشيم ما نيز با اين هدف والا همسو شويم ودست ضعيفان را بگيريم وآنان را با معارف واصول وفروع دين آشنا کنيم واز کج راهه شبهات و... نجات دهيم.

مرجع عالي قدر در پايان مبلغان محترم را به اخلاص، تلاش هرچه بيشتر، ومقدم دانستن فعاليت هاي ثمربخش تر توصيه کرده، فرمودند: ميزان موفقيت هريک از شما در تبليغ دين ودر نتيجه کسب رضايت حضرت بقيةالله الاعظم در پايبندي شما به اين سه اصل نهفته است. به گونه اي که هرقدر به اين سه امر اهتمام بيشتري داشته باشيد تقربتان به خدا وامام زمان ان شاءالله افزون تر وميزان موفقيتتان بيشتر خواهد بود.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1. بحارالانوار، ج2، ص49 (باب11ـ صفات العلماء واصنافهم...، حديث15).

2. همان، ج98، ص150 (باب18ـ زياراته صلوات الله...).

3. همان، ج45، ص303.