شب هاي ماه مبارک رمضان ـ ماه رحمت وامان وماه نزول قرآن ـ فرصت مناسبي براي مذاکرات علمي وخوشه چيني از محضر عالمان بزرگوار است. از اين رو بيت مرجع عالي قدر حضرت آيت الله العظمي حاج سيد صادق حسيني شيرازي دام ظله طبق سنوات گذشته ميزبان علما، فضلا، طلاب علوم ديني، شخصيت هاي گوناگون و عامّه مؤمناني است که با معظم له ديدار مي کنند. در اين ديدارها مباحث علمي و مسائل فقهي، تاريخي و فرهنگي مطرح مي شود و افزون بر طرح اين قبيل مسائل، مرجع عالي قدر سفارش ها و رهنمودهايي ارائه مي دهند.
جلسه اين شب نيز طبق معمول با حضور جمعي از فضلا برگزار و مسائلي مطرح شد، از آن جمله از مرجع عالي قدر، حضرت آيت الله العظمي سيد صادق حسيني شيرازي دام ظله سؤال شد: آيا شهرهاي بزرگ که اصطلاحاً «بلاد کبيره» ناميده مي شود، احکامي خاص دارد که با احکام ديگر شهرها متفاوت است؟
معظم له در پاسخ فرمودند: در زمان امامان معصوم عليهم السلام کوفه و بصره از شهرهاي بزرگ بود، اما در روايات، هيچ اشاره اي به احکام خاص، براي شهرهاي بزرگ نشده است. ملاکِ در حکم، اين است که منطقه اي [با شهرک هاي اقماري] يک شهر باشد، هرچند براي رفتن از ـ مثلاً ـ شمال شهر به جنوب آن، مستلزم طي مسافتي طولاني باشد، البته مشروط به اين که به يکديگر متصل باشد.
يکي از فضلاي حاضر در جلسه، از آيت الله العظمي شيرازي خواست تا به مقداري تفصيل، بحث مسأله ي ديشب «ذوالعطاش» را بيان فرمايند.
ايشان فرمودند: به نظر من، ذوالعطاش مجاز است به مقدار ضرورت آب بنوشد، اما جايز نيست غذا بخورد و بعدها هم اگر بيماري اش برطرف شود و توان روزه گرفتن پيدا کند، لازم نيست روزه هاي خود را قضا کند، مگر از باب استحباب.
يکي ديگر از فضلاي حاضر پرسيد: اگر دوشيزه اي بدون اذنِ پدرش به عقد مردي در آمد و از بيم پدر، موضوع را از او پنهان کرد. پس از مدتي، مردي، آن دختر را از پدرش خواستگاري کرد و پدرش قبول کرد و دختر مذکور را به عقد مرد در آورد. در فرض چنين موضوعي، اين مورد چه حکمي دارد؟
معظم له فرمودند: اين مسأله و مسائلِ مشابهِ آن، از موارد بسيار مشکل است و بايد در آنها رعايت احتياط شود، بدين معنا که اگر آن دختر در مورد گرفتن اِذن از پدر، جاهل به مسأله بوده و حکم را نمي دانسته و مردِ اول، با وي دخول نکرده باشد، دختر بايد از مرد اول طلاق بگيرد و مردِ دوم بايد مجدداً صيغه عقد را جاري کند.
