عالم مجاهد، فقيه صابر، حجة الاسلام والمسلمين سيد محمد طباطبائي روز جمعه يکم ماه ذي حجّه 1424ق، در کربلاي معلّي در سن هشتاد سالگي دعوت حق را لبيک گفت. آن مرحوم عمر خود را در راه خدا، علم و عمل، نشر علوم و معارف اهل بيت عليهم السلام، خدمت به مسلمانان و مستضعفان و مبارزه با طاغوت عراق – که بيش از سه دهه به ستمگري و جنايت مشغول بود – گذراند.
آن فقيد سعيد، از شخصيت هاي مجاهد بر ضدّ استبداد و ديکتاتوري بود و از همين رو 25سال از عمر خود را در زندان هاي حاکمان سرنگون شده عراق سپري نمود و در اين مدت سخت ترين شکنجه هاي رواني و فيزيکي را بر خود پذيرفت.
حجة الاسلام والمسلمين سيد محمد طباطبائي – قدس سره – نمونه والاي عالِمي پرهيزگار، مجاهدي صابر و مؤمني خويشتن دار بود که مردم را دوست مي داشت و مردم نيز او را دوست مي داشتند. هرگز از کمک به نيازمندان سستي نمي ورزيد و در هر فرصتي که پيکار و جهاد در راه خدا را ضروري مي ديد تأخير نمي کرد و عليرغم شرايط سخت و فضاي پليسي که آن مرحوم و افراد خانواده اش در آن زندگي مي کردند، تا زمان دستگيري اش از ياري مجاهدان و پناه دادن به آنان دريغ نمي کرد.
آن فقيد سعيد، عليرغم شکنجه هايي که در زندان صدام مي ديد و با توجه به کهنسالي اش و نيز بيماري هاي گوناگون ناشي از شکنجه، الهام بخش زندانياني بود که در زندان با وي برخورد مي‌کردند. او دين را به آنان مي شناساند، قرآن مي آموخت و به پايبندي به اخلاق نيکو دعوتشان مي کرد و بدين ترتيب اميد به خدا را در دل آنان شکوفا کرده و به مقاومت و صبوري تشويق‌شان مي نمود.
سخن او اين کلام الهي بود که مي فرمايد: «خدا با صابران است» و اين فرموده امام علي عليه السلام که «انسان صبور بي ترديد پيروز خواهد شد هر چند روزگار به دارازا کشد» و آن را همواره سرلوحه کار خويش قرار داده بود و سرانجام نيز چند ماهي پيش از سقوط صدام از آزادي خداداده بهره مند شد.
او همچنان آماده خدمت به مردم بود و اين فرصت را با سقوط صدام به دست آورد، که براي کنترل اوضاع شهر مقدس کربلا و حفظ استقرار، مردم را گرد مي آورد، به گونه اي که خانه اش محل تردد انبوه کساني بود که شيفته خدمت به مردم و پاسداري از شهر سيد الشهداء عليه السلام «کربلا» و نيز زائران آن حضرت بودند.
تلاش هاي سترگ و مستمر او و همکاري و همدلي مردم با ايمان و پاک نهاد سبب شد تا کربلاي معلّي از گزند غارت و دزدي، تخريب و تجاوز و انتقام و خونريزي – جز در موارد استثنايي و نادر – در امان ماند.
آن مرد بزرگ در عين کهنسالي و خستگي شديد که ناشي از دوران زندان بود، همچنان در امور اجتماعي فعاليت داشت تا اين که سرانجام جان به جان آفرين تسليم کرد. بدين سان مردم شريف عراق، به ويژه مردم کربلاي معلّي يکي از نمادهاي ايمان، علم، عمل، مقاومت، عزت، کرامت و بردباري در راه دين محمدي را از دست دادند. خدايش رحمت کند.
درود بر او روزي که زاده شد و روزي که بدرود زندگي گفت و روزي که برانگيخته شود و در قرارگاه راستگويان، نزد پادشاهي توانا قرار گيرد.
 
مؤسسه جهاني آية الله العظمي شيرازي – واشنگتن
                       سيد مرتضي شيرازي