در سال 1304 هـ. ق، در شهر کربلاي معلا متولد شدند و در 28 شعبان 1380 هـ. ق، در همان شهر وفات کردند. در کودکي پدر بزرگوارشان مرحوم ميرزا حبيب اللّه شيرازي دار فاني را وداع گفت. از اين رو تحت سرپرستي مادر و برادر بزرگشان سيد عبداللّه قرار گرفتند. نخستين مرحله تحصيلات خود را در شهر کربلا با آموختن نحو وصرف و حساب و ... آغاز کردند.

سپس به سامرا رفتند و مدتي طولاني در آنجا به فراگيري علوم اسلامي و تدريس آنها پرداختند. پس از آن به کاظمين رفتند و در آنجا نيز مدتي به بحث و درس مشغول شدند.

دوباره به کربلا بازگشتند و مدت کوتاهي در آنجا ماندند. از آنجا به نجف اشرف هجرت کردند و نزديک بيست سال در آنجا اقامت گزيدند. پس از آن به کربلا بازگشتند و تا آخر عمر در آنجا ماندند.

:: استادان

ايشان نزد علما و مراجع بزرگواري همچون: شيخ محمد تقي شيرازي، ميرزا علي آقا شيرازي، آقا رضا همداني صاحب «مصباح الفقيه»، سيدمحمد کاظم طباطبايي يزدي صاحب «عروة الوثقي»، شيخ محمد حسين نائيني و ... درس خواندند.

همچنين ايشان در بحثهاي علمي اي که درمحضر مرجع بزرگوار حاج آقا حسين قمي تشکيل مي شد، به همراه عده اي از علماء بزرگِ آن زمان، شرکت مي کردند؛ ازجمله: سيد محمد هادي ميلاني، حاج شيخ محمدرضا اصفهاني، سيد زين العابدين کاشاني، شيخ يوسف خراساني و... .

ايشان پس از وفات مرحوم حاج آقا حسين قمي، خود مستقلاً تدريس درس خارج را آغاز کردند. 

 :: مرجعيت

در سال 1366 هـ . ق، پس از وفات آيت اللّه العظمي حاج آقا حسين قمي قدس سره، مرجعيت به ايشان منتقل شد و پس از اندک زماني مرجعيتشان رو به گسترش نهاد و از آيت الله العظمي سيد ميرزا مهدي حسيني شيرازي به عنوان مرجع عام پس از آيت اللّه العظمي سيدحسين بروجردي، ياد مي شد. امّا تقدير اين گونه رقم خورد که در 28 شعبان سال 1380 هـ ق، (و حدود يک ماه و نيم قبل از وفات آيت اللّه العظمي بروجردي) دار فاني را وداع گفتند. 

 :: جهاد

آن مرجع بزرگ در نهضت هاي اجتماعي و سياسي زير فعالانه شرکت داشتند:

انقلاب معروف 1920 در عراق؛ نهضت آيت اللّه قمي رحمه الله که براي بازگرداندن امور ديني به جاي قانوني اش، (به ايران) مسافرت کرد؛ صدور فتوا بر ضد کمونيست ها، که در آن سال ها مي خواستند شعله جنگ را در عراق بيفروزند؛ روشن نمودن اولين شعله هاي مبارزه، با برگزاري جشن جهاني سالانه به مناسبت ميلاد اميرالمؤمنين علي عليه السلام در کربلا، که پس از آن شهرهاي نجف، حله، بغداد، سامرا و ساير شهرها در اين کار از ايشان پيروي کردند. 

 :: شاگردان

از شاگردان آن مرجع عالي قدر شيعه مي توان ازشيخ محمد کرباسي، شيخ عبدالرحيم قمي و سيد مرتضي طباطبايي و غير ايشان را نام برد.

:: تأليفات

* شرحي ناتمام بر عروة الوثقي

* رساله هايي در مباحث اصول

* رساله اي در تجويد

* رساله اي در فقه الامام الرضا عليه السلام

* کشکول، در علوم مختلف

* الدعوات المجربات

* هداية المستعين، در اقسام نمازهاي مستحب

* رساله اي در جفر

* اجوبة المسائل الاستدلاليه

و آثار چاپ شده وي عبارتند از:

* ذخيرة العباد

* ذخيرة الصلحاء

* الوجيزة

* تعليقه اي بر عروة الوثقي

* تعليقه اي بر وسيلة النجاة، تاليف آيت اللّه سيد ابوالحسن اصفهاني

* بداية الاحکام

:: همسر و فرزندان

همسر آيت الله العظمي سيد ميرزا مهدي حسيني شيرازي، فرزند سيد عبدالصاحب، و نواده مجدد کبير ميرزاي شيرازي بزرگ بود که در سن 73 سالگي و در سال 1396 هـ .ق چشم از جهان فروبست. فرزندان ايشان شش پسر به نام هاي محمد، علي، حسن، حسين، صادق، مجتبي و هفت دختر بودند که از پسران علي و حسين و يکي از دختران در سنين کودکي فوت کردند.