LOGIN
جلسات علمی
shirazi.ir
نشست علمی روزانه آیت الله العظمی شیرازی دام ظله با علما، فضلا و عموم مؤمنان در شهر مقدس قم (۱۱ شوال المکرم ۱۴۴۳)
کد 28671
نسخه مناسب چاپ کپی خبر لینک کوتاه ‏ 08 خرداد 1401 - 27 شوال المكرّم 1443

در روز جمعه ۱۱ شوال المکرم ۱۴۴۳ (۲۳ اردیبهشت ۱۴۰۱) یکی دیگر از سلسله نشست های علمی روزانه مرجع عالیقدر آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی دام ظله با علما، فضلا و عموم مؤمنان در بیت مرجعیت شهر مقدس قم برگزار شد.

مشروح مطالب مطرح شده در این جلسه به شرح زیر است:

سؤال: روایاتی دال بر تحلیل خُمس بر شیعیان وجود دارد، معنای این روایات چیست؟

جواب: مقتضای جمع روایات همانگونه که اعاظم فقها از شیخ مفید تا به امروز فرموده اند، این است که روایاتِ تحلیل خمس مربوط به آن چیزهایی است که شیعیان ازعامه یا کفار که معتقد به خمس نیستند، می گیرند و به آن اموال، خمس تعلق گرفته است، لکن ائمه اطهارعلیهم السلام خمس این موارد را بر شیعیان حلال نموده اند. و تحلیل به عنوان مطلق خمس، از آن اعراض شده است.

سؤال: اگر بین قول و فعل معصوم تعارض بشود، گفته شده که آن دومی چه فعل باشد و چه قول، مقدم است. آیا این کلام تام است؟

جواب: تعارض بین قول و فعل با تعارض بین قولین فرقی ندارد. در تعارض قولین فقها قایل نیستند که احدث و دومی مقدم باشد، هرچند که روایتی در باب تعارض بیانگر تقدم احدث است ولکن اعراض شده و به روایت عمل نشده است.

سؤال: در تعارض بین قول و فعل، از جهت اینکه فعل مُجمل است و ظهور ندارد، لذا قول مقدم بر فعل می شود؟

جواب: فعل دائماً اینطور نیست که مجمل باشد و ظهور نداشته باشد، بلکه گاهی ظهور دارد. مثل اینکه در روایت وارد شده باشد «کان یفعل کذا». گذشته از اینکه گاهی هم قول مجمل است و ظهور ندارد. فعل و قول و تقریر معصوم حجت است. بله، اگر در احدث و متأخِر جهت ترجیهی داشت، مقدم می شود، اما اینکه مطلق احدث مقدم می شود، تام نیست.

سؤال: کثیر الشک که به شکش اعتنا نمی شود، به چه سببی باید کثیر الشک شده باشد؟

جواب: دلیل می گوید:«لا شک لکثیر الشک»، کثیر الشک اطلاق دارد و از هر سببی کثیر الشک شده باشد، احکام کثیر الشک بر او جاری است. گاهی شخص به خاطر مشکلات و گاهی بخاطر ضعف بُنیه و گاهی بخاطر ضعف اعصاب و گاهی به جهت مسائل دیگری کثیر الشک می شود.

سؤال: صاحب عروه در باب روزه فرموده: «من افطر متعمداً ثم عرض له عارض من حیض أو مرض» در این صورت بعضی از فقها قائل به کفاره برای این شخص نشده اند، وجهش چیست؟

جواب: حکم تکلیفی با حکم وضعی فرق دارد و کفاره هم مترتب بر عمد شده است و عمداً هم افطار کرده است، اما چون در واقع روزه نبوده است، لذا گفته شده که کفاره ندارد، وجه سقوط کفاره می تواند از این باب باشد.

سؤال: اگر شخصی افطار عمدی کرد و بعد برای فرار از کفاره مسافرت کرد، آیا کفاره ساقط است؟

جواب: فعل حرام انجام داده است، اما در مقام بحث علمی، نه مقام فتوا، چه اشکالی دارد که بگوییم کفاره ندارد و فقط حکم تکلیفی حرمت دارد.

  • نظری برای این خبر درج نشده است.