شنبه 24/10/1384 حضرت آية الله العظمي سيد صادق شيرازي جمعي از خانواده هاي سعودي را که براي زيارت بارگاه ملکوتي ثامن الحجج علي بن موسي الرضا وخواهر گرامي شان حضرت فاطمه معصومه عليهماالسلام به ايران آمده بودند، در بيت خود در شهر مقدس قم به حضور پذيرفتند.

مرجع عالي قدر ضمن اشاره به آيه: «ثُمَّ جَعَلْنَاکُمْ خَلَائفَ فِي الْأَرْضِ مِن بَعْدِهِمْ لِنَنظُرَ کَيْفَ تَعْمَلُونَ؛(1) آنگاه شما را روي زمين جانشين آنها گردانيديم تا بنگريم چگونه عمل مي کنيد» اظهار داشتند: پيش از شما پدران ونياکان شما ـ که اکنون از جهان رفته اند ـ به زيارت مرقد مطهر حضرت علي بن موسي الرضا عليه آلاف التحية والثنا مي آمدند واکنون که زمانه آنان به سرآمده وشما به جاي آنان نشسته ايد، شما به زيارت آن امام همام آمده ايد. مسأله مهم در اين جا آن اين است که هريک از شما هنگام بازگشت از زيارت، با دستي پر از ثواب وقرب ورضايت الهي به خانه بازگردد يا خداي ناکرده پاداش چنداني به دست نياورد.

ايشان افزودند: از جمله اموري که در اين زمينه اهميت بسيار دارد مسأله اخلاص ونيت صادق است. هرقدر اخلاص ما بيشتر ونيت ما درست تر باشد درجه عمل وزيارت ما بالاتر وارزشمندتر خواهد بود. همه ما نماز مي خوانيم، روزه مي گيريم وبه زيارت مي رويم ولي اجر وثواب ما يکسان نيست واين به ميزان اخلاص ما باز مي گردد. هرچه اخلاصمان بيشتر باشد کيفيت وارزش عباداتمان افزون تر خواهد بود.

آية الله العظمي شيرازي در پايان خاطرنشان کردند: هريک از ما بايد تلاش کنيم تا از اين زيارت ها هرچه بيشتر بهره برداري کنيم وآن را مايه تقرب بيشتر به اهل بيت عليهم السلام قرار دهيم؛ چراکه تقرب به اهل بيت عليهم السلام عين تقرب به خداي سبحان است.

پس از ايشان آيةالله سيد محمدرضا شيرازي به ايراد سخن پرداخت وضمن اشاره به نزديک شدن ماه محرم الحرام اظهار داشت: مؤمنان ودوستداران اهل بيت عليهم السلام اندک اندک خود را براي استقبال از محرم الحرام آماده مي کنند. شايسته است که ما در ماه محرم پيش رو، نسبت به اقامه عزاي حضرت سيدالشهدا عليه السلام هرچه بيشتر عنايت واهتمام ورزيم.

وي افزود: «اهتمام ورزيدن به اقامه شعائر حسيني داراي مراتب ودرجات گوناگوني است. در يک مرتبه ودرجه، شخص در مجالس عزاداري شرکت مي کند، در درجه اي بالاتر، شخص خود اقدام به برگزاري مجلس عزاداري در خانه اش مي نمايد و... همين طور در بالاترين مراتب، شخص جان خود را ـ که عزيزترين چيزي است که در اختيار دارد ـ در راه حضرت سيدالشهدا فدا مي کند واين مرحله نشان دهنده يکي از عالي ترين مراحل ايثار واز خودگذشتگي است.

وي در ادامه گفت: «عزاداري سيدالشهدا عليه السلام آثار وبرکات بسياري دربر دارد وعوامل متعدد وفراواني ما را به اقامه شعائر حسيني وا مي دارند که از آن ميان مي توان به نقش عزاداري در حفظ هويت وارزش هاي اسلامي در برابر تهاجم فرهنگي دشمن اشاره نمود. همه مؤمنان امروزه درگير يک نبرد بزرگ فرهنگي اند که ميان تمدن هاي بزرگ درگرفته است. وظيفه ما در قبال اين هجمه فرهنگي اين است که از هويت وپيشينه وارزش ها وآرمان هايمان نگهداري کنيم واجازه ندهيم امواج ويرانگر فرهنگ مغرب زمين هويت مان را سلب کنند؛ زيرا امتي که تاريخ وهويت خود را فراموش کند همانند شخصي است که حافظه اش را از دست داده ودر مسائل پيش پا افتاده زندگي مثل غذا خوردن ولباس پوشيدن نيازمند يادآوري وکمک وتوجه ديگران است.

وي افزود: در گذشته فقط کساني که به کشورهاي غربي مي رفتند ممکن بود با چنين مشکلاتي مواجه شوند ولي امروزه پسران ودختران ما در پستوي خانه هايمان با چنين خطرهاي فرهنگي مواجه اند. وظيفه ما در قبال پسران ودخترانمان اين است که پيوند آنان را با اهل بيت عليهم السلام وبه ويژه سيدالشهدا عليه السلام افزايش دهيم؛ چراکه ارتباط روحي وفرهنگي وتاريخي با عاشورا سيطره فرهنگ غربي را کاهش مي دهد ونفوذ وقدرت آن را مهار مي کند.

وي در بخش ديگري از سخنانش عزاداري را يکي از اسباب نجات انسان در دنيا وآخرت توصيف کرد وگفت: پيشوايان دين وعلماي ما نسبت به عزاداري تأکيد فراوان داشته اند وآن را سبب نجات در دنيا وآخرت دانسته اند. به عنوان مثال شيخ عبدالکريم حائري بنيانگذار حوزه علميه قم هميشه قبل از شروع درس خارج از يکي از خطبا درخواست مي کرد روضه بخواند. علاوه بر اين خودش در دسته هاي عزاداري شرکت مي کرد وبه سينه زني مي پرداخت ومي گفت: من هرچه دارم از برکت امام حسين عليه السلام است.

آية الله سيد محمدرضا شيرازي در پايان موفقيت هرچه بيشتر حاضران وقبولي طاعات وعبادات آنان را از خدا مسئلت نمود.

1. يونس(10)، آيه14.