مرکز توسعه و مطالعات استراتژیکی الفرات، از مراکز مرتبط با مرجعیت در کربلای معلی در گردهمایی ماهیانه خود که در مؤسسه فرهنگی ـ رسانه ای النبأ برگزار نمود موضوع «فقر و درآمد نفتی در عراق، علل و عوامل آن» را مورد بررسی قرار داد.

این گردهمایی با حضور جمعی از مدیران مراکز تحقیقاتی و مطالعاتی، برخی از شخصیت های حقوقی، دانشگاهی، رسانه ای و مطبوعاتی برگزار شد.

گردهمایی مذکور با سخنان سید حامد عبدالحسین الجبوری، پژوهشگر مرکز الفرات آغاز شد. وی در سخنان خود چهار عنوان فرعی به شرح زیر بیان داشت:

1) فقر و درصد و نسبت آن در عراق؛

2) سهم درآمد نفتی در اقتصاد عراق؛

3) رابطه فقر با درآمد نفتی؛

4) دیگر عوامل فقر.

سخنران با برشمردن عنوان های چهارگانه به تصور متکاملی از فضا و حواشی موضوع مورد بحث پرداخت؛ موضوعی که به خصوصیت رابطه بین فقر و درآمدهای نفتی به عنوان منبع اصلی درآمد عراق می پردازد.

دکتر حسین احمد السرحان، رئیس بخش مطالعات سیاسی در مرکز مطالعات استراتژیکی دانشگاه کربلا در این زمینه اظهار داشت: مسأله درآمد نفتی و رابطه آن با فقر یک حالت ویژه برای عراق است، به این دلیل که عوامل و نیروهای سیاسی خواهان استمرار درآمدهای نفتی و پوشش دادن به فعالیت های سیاسی تمام مؤسسه ها هستند.

بنابراین، برنامه های دولتی سه دولت گذشته و دولت فعلی از آغاز تا به امروز بر افزایش تولید نفت متکی بوده و هست و در واقع اقتصاد عراق بر درآمد نفت استوار است، چنان که در کشورهای منطقه و کشورهای همسایه وضع به همین منوال است.

حجت الاسلام شیخ مرتضی معاش، مدیرکل مؤسسه فرهنگی ـ رسانه ای النبأ نظر خود را این گونه بیان کرد و گفت: ثروت فراوان و قدرت مطلق فسادآور است و به طور کلی ثروت فساد را در پی دارد.

درآمد[های این چنینی] بدون کار و فعالیت در واقع حمایت و سواری دادن رایگان است و این مشکلی است که در عراق رخ داده و چهره نموده است. درآمدها[ی نفتی] رهاورد تصمیم های متعددی است که ساختار اجتماعی مبتنی بر نفت و تحولات سیاسی پدید آمده در عراق و انتقال قدرت از پادشاهی به رژیم اشتراکی آن را پدید آورده و آثار شومی چون جنگ را در پی داشته است. از دیگر سو استبداد و خودکامگی نقش بزرگ و برجسته ای در نهادینه کردن و محور قرار دادن درآمد نفتی و جذب و جلب وفاداری ها و تعمدها را به همراه داشته است.