در ادامه سلسله ديدارهاي ساليانه مبلغان اصفهان شب گذشته خطبا، فضلا ومبلغان اين استان در محل بيت حضرت آيةالله العظمي سيد صادق شيرازي حضور بهم رساندند وضمن ديدار با ايشان به بيانات ورهنمودهاي روشنگرانه شان گوش فرا دادند.

اين گردهمايي با تلاوت آياتي چند از کلام الله مجيد آغاز شد وبا قرائت اشعاري شورانگيز توسط خادم اهل بيت عليهم السلام آقاي روفيگران ادامه يافت وسپس مرجع عالي قدر به ايراد بيانات روشنگرانه خويش پرداختند.

ايشان شفاعت وعنايت حضرت ولي عصر عجّل الله تعالي فرجه الشريف وکريمه اهل بيت حضرت معصومه سلام الله عليها را از درگاه ايزد منان براي حاضران مسئلت کردند وتوفيق هرچه بيشتر آنان را در خدمت به اهل بيت وحضرت سيدالشهدا عليهم السلام خواستار شدند.

ايشان با اشاره به فقره «اللهم اجعلني عندک وجيهاً بالحسين عليه السلام في الدنيا والآخرة؛ خدايا، بواسطه امام حسين عليه السلام، مرا در دو جهان آبرومند کن» اظهار داشتند: «اين فقره بخشي از زيارت امام حسين عليه السلام، ودر عين حال حديث قدسي است. زيارت عاشورا در نهايت اعتبار قرار دارد وکسي که منکر اعتبار آن شود در حقيقت زيارت وارث، زيارت اربعين، زيارت جامعه، زيارت امام حسين عليه السلام در روز عرفه، زيارت رسول خدا صلّي الله عليه وآله و... سلسله اي از زيارات ديگر را يکسره منکر شده است؛ زيرا همه اين روايات در يک نسق مي باشند».

ايشان افزودند: «زيارت عاشورا از دعاهاي بسيار عميق ومهم واز جمله نعمت ها وعنايات خداي تعالي بر بشر است که پيشوايان معصوم عليهم السلام آن را از جانب خدا نقل کرده اند. هرچند همه اقوال آنان قول خداست ـ وعصمت در اساس چنين معنايي دارد ـ اما در عين حال زيارت عاشورا زيارت خاصي است».

ايشان در ادامه اظهار داشتند: «در اين فقره از زيارت عاشورا، انسان ناچيز بودن وتهي دستي خود را در برابر خدا به ياد مي آورد وبه بي آبرويي خود نزد خداي سبحان اعتراف مي کند ودر مي يابد که گفتاري در خور وکرداري شايسته براي عرضه به درگاه باري تعالي ندارد. در حقيقت ما لياقت وقابليت گفتگو با خدا و «يا الله» گفتن را نداريم وخودِ خداست که اين قابليت را به ما داده وبه ما رخصت دعا کردن عطا فرموده است: «واذنت لي في دعائک؛(1) وبه من رخصت فرمودي که تو را بخوانم ونيايش کنم» اگر اين دعاها وزيارات نبود عقل ما به اين معاني بلند قد نمي داد واگر لطف اهل بيت عليهم السلام نبود، عارفان وکاملان وحکيمان زبردست به تنهايي نمي توانستند به اين معاني ارجمند راه ببرند ودست يابند».

ايشان درباره اهميت وجايگاه خطير تبليغ خاطرنشان کردند: «ما در هر حال مبلّغ اهل بيت عليهم السلام بشمار مي رويم ودر جايگاه خطيري ايستاده ايم. زيرا مبلّغ ولايت، رسول خداست که خداي متعال به او فرمود: يا أيّها الرّسول بلّغ ما انزل اليک؛(2) اي پيامبر چيزي را که از طرف پروردگارت بر تو نازل شد ابلاغ کن؛ امام صادق وامام زمان عليهماالسلام نيز مبلّغ مي باشند. ما هم مبلّغ اهل بيت عليهم السلام مي باشيم ودر همين مسير سير مي کنيم واين فضل بزرگي از جانب خداست. هرکس ممکن است از کارش پشيمان يا خسته شود ولي مبلّغي که با اهل بيت عليهم السلام ارتباط دارد هرگز پشيمان وخسته دل نمي شود».

ايشان تأکيد کردند: «ما به رسول خدا صلّي الله عليه وآله وديگر معصومان «يا وجيهاً عندالله» مي گوييم. از اين رو بايد بدانيم که آبرومندي و وجاهت نزد خدا مقامي بسيار بلند است وهنگام خواندن اين فقره مهم از زيارت عاشورا نسبت به معناي خطير آن آگاه وهوشيار باشيم وبدانيم که وجيه شدن نزد خدا شروطي دارد وامر آساني نيست».

ايشان يکي از شروط وجيه شدن نزد خدا را گذشت دانستند وفرمودند: «امام حسين عليه السلام نمونه والاي گذشت بودند وما هم بعنوان مبلّغ آن حضرت بايد از اين صفت برخوردار باشيم واز بسياري چيزها در راه امام حسين عليه السلام بگذريم. مبلّغ امام حسين عليه السلام بايد گذشت سياسي، اجتماعي وخانوادگي داشته باشد وبسياري از ناهمواري ها وناملايمات را در راه تبليغ مکتب اهل بيت عليهم السلام تحمل کند؛ زيرا خود امام حسين خون پاکش را در راه اهداف بلند خود فدا کرد. در يکي از زيارتنامه هاي سيدالشهدا عليه السلام آمده است: وبذل مهجته فيک ليستنقذ عبادک من الضلالة والجهالة؛(3) خدايا، امام حسين عليه السلام خون قلب پاکش را در راه تو فدا نمود تا بندگانت را از ناداني و گمراهي نجات دهد.

رسول خدا صلّي الله عليه وآله که اشرف اولين وآخرين بودند در راه تبليغ، آزارها وناراحتي هاي بسياري را تحمل کردند ولي گذشت فرمودند. در روايت آمده است: يکي از مشرکان بر روي مبارک ايشان آب دهان انداخت. درباره امام صادق عليه السلام نيز روايت شده است که يکي از شاگردانشان بر چهره مبارک ايشان آب دهان انداخت. ولي حضرت گذشت وتحمل فرمودند. ما نيز بايد در راه سيدالشهدا عليه السلام گذشت وتحمل داشته باشيم».

ايشان تأکيد کردند: «بي شک رسول خدا، حضرت اميرمؤمنان، حضرت فاطمه زهرا وامام حسن مجتبي عليهم السلام، همچنان که خود حضرت سيدالشهدا عليه السلام تصريح فرموده اند، از ايشان برترند ولي خداي متعال با اراده تکويني وتشريعي، مقامي براي ايشان اراده فرموده که براي هيچ کس جز ايشان مسئلت نفرموده است.

خداي متعال مي خواهد بدين واسطه مقام ارجمند امام حسين عليه السلام را به ما نشان دهد وبا قرار دادن اين فقره در زيارت عاشورا، از ما خواسته است بگوييم: خدايا به برکت امام حسين عليه السلام که در نزد تو بسيار آبرو دارد، ما را در دنيا وآخرت آبرومند کن.

مرجع عالي قدر از انبوه مشکلاتي که در طول تاريخ براي زائران، واعظان وعزاداران حسيني ايجاد شده است ياد کردند وگسترش ورونق روزافزون شعائر حسيني را به رغم اين همه ممنوعيت وشکنجه امري شگفت انگيز توصيف نموده، فرمودند: «با وجود تمام سختي ها ومنع ها عاشورا روزبه روز رونق وحيات بيشتري يافته است. در برخي دوره هاي تاريخي حتي نقل فضايل سيدالشهدا جرمي نابخشودني بوده است.

آورده اند که مردي از ظالمان وعمال بني عباس که نصر نام داشت واز ياران متوکل عباسي بود، روزي روايتي از رسول خدا صلّي الله عليه وآله در باب فضيلت سيدالشهدا نقل کرد. وقتي خبر به گوش متوکل رسيد دستور داد هزار تازيانه به او بزنند.

در زمان عبدالکريم قاسم دولت عراق برخي از شيوه هاي عزاداري را ممنوع اعلام کرد، در آن زمان عزاداران را آزار مي دادند وروي زخم تازه عزاداران امام حسين فلفل ونمک مي گذاشتند. اما همين عبدالکريم قاسم در محرم سال بعد زنده نبود وبه درک واصل شد».

ايشان تأکيد کردند: بسياري را به خاطر عزاي امام حسين آزار دادند، سوزاندند، آواره ساختند، وبه قتل رساندند ولي نام وياد حسين عليه السلام هر روز بلندآوازه تر مي شود. تنها در دوره دو ساله پيش از سقوط نظام بعثي که فرصت وامکان زيارت عتبات براي بسياري از زائران فراهم شد، طبق آمارهايي که بيگانگان منتشر نمودند، فقط از کشور ايران دوازه ميليون زائر به کربلا مشرف شده بودند.

يکي از خطباي منبر حسيني که به منظور کاري به يکي از شهرهاي نيمکره شمالي زمين ـ نزديک قطب شمال ـ رفته بود با کمال شگفتي مشاهده نمود که صداي عزاداري امام حسين به گوش مي رسد وجمعي اندک شمار در آن سرما ويخبندان مشغول اقامه عزاي حضرت سيدالشهدا عليه السلام مي باشند.

ايشان تاريخ عاشورا را تاريخي بس شگفت انگيز توصيف نمود وگفت: خداي متعال هرگز نمي گذارد آوازه سيدالشهدا به فراموشي سپرده شود وشعله يادش در دل ها بميرد.

ايشان با اشاره به آيه شريفه: «لِّيَهْلِکَ مَنْ هَلَکَ عَن بَيِّنَةٍ وَيَحْيَي مَنْ حَيَّ عَن بَيِّنَةٍ؛(4) [خدا اراده کرده است که] هلاک شدن کسان از روي دليل باشد وزنده ماندنشان هم از روي دليل» اظهار داشتند: بناي کار خدا بر اين است که متوکل بر اساس بينه ودليل روشن به هلاکت برسد وشهيدان کربلا نيز بر اساس بينه روشن حيات جاودان يابند. اگر عاشورا نبود چه کسي مي فهميد که شخصيت واقعي عمربن سعد چه بود وزهيربن قين که گفته اند عثماني بود، چه شخصيتي داشت؟ در تاريخ آورده اند که شمر وحبيب بن مظاهر سال ها همشهري وهمدم بودند ولي واقعه کربلا راه اين دو نفر را جدا، وگوهر واقعي هريک را بر ملا نمود واگر عاشورا نبود هيچ يک از اين امور بر ما معلوم نمي شد.

ايشان در ادامه گفتند: شيخ جعفر شوشتري که در زمان خود از مراجع تقليد بود ورساله عمليه ايشان تحت عنوان منهج الرشاد از نظر تبويب مطالب وفروع کم نظير مي باشد وبا حاشيه کساني چون صاحب عروه وآخوند به چاپ رسيده است يک بار که به قصد زيارت مشهد مقدس از تهران مي گذشت به تقاضاي عده اي از مؤمنان ده روز در آن جا منبر رفت. در يکي از خطابه هايشان که برخي گفته اند مؤثرترين منبر ايشان بوده فرمودند: وقتي داشتم به اين جا مي آمدم چهارپايي را ديدم که بارش را به مقصد رسانده بود ووقتي به چشمانش نگاه کردم ديدم که با همان حال به من مي گويد: آقا شيخ جعفر، من وظيفه خودم را به درستي انجام دادم وبار را سالم به منزل رساندم. آيا تو هم وظيفه ات را انجام داده اي؟ آيا تو نيز بارت را به مقصد رسانده اي؟!...

آيةالله العظمي شيرازي خطاب به مبلغان عاشورايي توصيه کردند: کلکم راع وکلکم مسئول عن رعيته.(5) همه مسئوليت دارند وبار تبليغ بر دوش همگان است. ولي در اين ميان مسئوليت سنگين تر بر دوش اهل علم قرار دارد واز مرجع تقليد گرفته تا طلبه نوآموز در برابر عاشورا وگسترش فرهنگ حسيني مسئوليت دارند. سعي کنيد از اين عاشورا بيشتر از عاشوراهاي گذشته استفاده کنيد. بکوشيد بيشتر از گذشته در برابر سختي ها وناملايمات صبر وتحمل وگذشت از خود نشان دهيد وبدانيد که امام حسين عليه السلام کمترين نيازي به تبليغ، نوشته ها وتلاش هاي ما ندارند بلکه ما وعالَمي، نيازمند نظر لطف آن جنابيم.

ايشان توجه به نوجوانان وجوانان را در ايام تبليغ از مهمترين وظايف مبلغان توصيف کرده، گفتند: يکي از توصيه هاي مرحوم اخوي اعلي الله درجاته در چنين مناسبت هايي اين بود: سعي کنيد فرهنگ حسيني را در باور جوان ها بنشانيد. امام صادق عليه السلام به ابي جعفر احول (مؤمن طاق) فرمودند: عليک بالأحداث فإنهم أسرع إلي کل خير؛(6) تو را به نوجوانان سفارش مي کنم؛ زيرا آنان در هر کار خيري شتابناک تر وپيش قدم تر از ديگران هستند.

مرجع عالي قدر در پايان، توفيق بيشتر مبلغان را در اقامه شعائر وقرب به ابا عبدالله عليه السلام از درگاه ايزد منان خواستار شدند، ووجاهت نزد خدا را برايشان آرزو کردند.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1. الاقبال في اعمال السنة والايام، ص58.

2. مائده(5)، آيه67.

3. بحارالانوار، ج98، ص177 (باب18 ـ زياراته...).

4. انفال(8)، آيه42.

5. بحارالانوار، ج72، ص38 (باب35 ـ الانصاف والعدل...).

6. کافي، ج8، ص93.